Energia dla firm – jaką taryfę wybrać? Jak wybór taryfy wpływa na optymalizację kosztów?
Gospodarstwa domowe w Polsce korzystają z taryf zatwierdzanych przez Urząd Regulacji Energetyki, natomiast taryfy dla firm podlegają wyłącznie prawom gospodarki rynkowej. Warto podkreślić, że przedsiębiorstwa nie muszą korzystać z taryf w zakresie zakupu energii elektrycznej – mogą negocjować indywidualne warunki umowy. Nie zawsze jednak sprzedawcy energii są skłonni do zawierania niestandardowych umów. Zwykle najłatwiej ten cel osiągnąć dużym przedsiębiorstwom, które zużywają potężne ilości prądu. W rezultacie, średnie i małe firmy najczęściej decydują się na taryfę.
Sieć dystrybucyjna energii elektrycznej należy do kilku dużych przedsiębiorstw określanych jako Operatorzy Sieci Dystrybucyjnej (OSD). Co do zasady, przedsiębiorstwo może być przyłączone wyłącznie do sieci OSD, na terenie którego się znajduje. Wraz z przyłączeniem do sieci, przedsiębiorca jest kwalifikowany do odpowiedniej grupy taryfowej, co zależy w pierwszej kolejności od napięcia przyłącza odbiorcy. Przedsiębiorca, którego instalacja przyłączona jest na napięciu wysokim, będzie należał do jednej z grup taryfowych A, przyłączony do sieci średniego napięcia – do jednej z grup B, a do sieci niskiego napięcia – do jednej z grup C.
źródło: https://kobiecefinanse.pl/taryfy-pradu-ktora-najtansza/
Dalsze ograniczenia w wyborze taryfy wynikają z mocy umownej. Przedsiębiorcy, którzy deklarują moc umowną nie wyższą niż 40 kW, mogą wybierać spośród wszystkich taryf oznaczonych cyfrą 1 na pierwszym miejscu za literą określającą grupę taryfową. Z kolei firmy z mocą umowną wyższą niż 40 kW, wybierają spośród taryf oznaczonych cyfrą 2 na pierwszym miejscu za literą określającą grupę taryfową.
Przykład: Przedsiębiorca przyłączony na niskim napięciu, z mocą umowną 24 kW i zabezpieczeniem przelicznikowym 40 A może wybrać taryfę: C11, C12, C12a, C12b, C12w – w zależności od oferty OSD.
Warto podkreślić, że ograniczenia wyboru taryfy związane z warunkami technicznymi nie są jedynymi, jakie trzeba wziąć pod uwagę przy rozpatrywaniu opłacalności zmiany grupy taryfowej przez przedsiębiorcę. OSD, a także sprzedawcy energii oferują przecież jeszcze taryfy oznaczone na końcu literami „em” i „o”, a nie zostały one wymienione w naszym przykładzie. Jest tak dlatego, że z tych taryf mogą korzystać wyłącznie określone grupy odbiorców.
Gdyby nasz przykładowy przedsiębiorca świadczył usługi ogólnodostępnej stacji ładowania, mógłby skorzystać z taryfy C11em, przeznaczonej dla podmiotów, które wykorzystują energię elektryczną wyłącznie na potrzeby funkcjonowania ogólnodostępnych stacji ładowania oraz świadczenia na nich usług ładowania. Podobnie taryfy C11o i C12o przeznaczone są dla ściśle określonej grupy odbiorców – dla Urzędów Miast i Gmin wykorzystujących automatyczne włączniki czasowe, uruchamiane zawsze o stałej porze.
Zanim zaczniesz analizować opłacalność zmiany grupy taryfowej w ramach dostępnych opcji, zastanów się nad możliwością zmiany mocy umownej. Jeśli podpisywałeś umowę 30 lat temu i deklarowałeś w niej moc umowną na poziomie 50 kW, sprawdź, jakie jest realne wykorzystanie mocy przez twoją firmę obecnie. Być może przez 30 lat twoje przedsiębiorstwo rozwinęło się na tyle, że mimo wprowadzenia nowej linii technologicznej czy energooszczędnych urządzeń, i tak regularnie przekraczasz moc umowną, płacąc za to kary. Sprawdź, jak zwiększenie mocy umownej wpłynęłoby na koszty związane z energią elektryczną w twojej firmie.
Jeśli uznasz, że zwiększenie mocy umownej nie ma w twoim przypadku sensu, podobnie jak jej zmniejszenie, rozpatrz zmianę grupy taryfowej w ramach oferty dostępnej dla twojej firmy. Analizując możliwości, zawsze należy brać pod uwagę dwa obszary: zakup energii elektrycznej (tu możesz dowolnie wybierać sprzedawcę) oraz dystrybucję prądu.
Faktura za energię elektryczną składa się zawsze z opłat za pobrane kWh prądu oraz opłat za dystrybucję energii do miejsca przyłączenia. Rozpatrując różne możliwości należy brać pod uwagę zarówno opłaty za energię, jak i za jej dystrybucję. Jeśli zmieniając sprzedawcę prądu zyskasz na zmianie grupy taryfowej biorąc pod uwagę zakup energii, nie zapomnij sprawdzić, jak ta zmiana wpłynie na koszty związane z jej dystrybucją zgodnie z taryfą, jaką oferuje OSD, do sieci którego przyłączona jest twoja firma.
Żeby zobrazować wpływ opłaty dystrybucyjnej na koszty przedsiębiorstwa związane z zakupem energii elektrycznej, przeanalizujemy jeden ze składników opłaty – stawkę opłaty sieciowej. Przyjmujemy, że przedsiębiorstwo w okresie rozliczeniowym równym 1 mc pobrało z sieci 100 MWh. Firma przyłączona jest do sieci średniego napięcia i korzysta z taryfy B21. Składnik zmienny opłaty sieciowej w tym przypadku to koszt 100 x 68,42 czyli 6 842 zł.
źródło: Taryfa ENERGA-OPERATOR SA na 2022 rok
Jak zmieniłby się koszt w tej części opłaty, gdyby przedsiębiorca zmienił taryfę na B22 (dwustrefową)? Zakładając, że w szczycie w całym okresie rozliczeniowym firma pobrała z sieci 80 MWh, a poza szczytem 20 MWh, koszt kształtuje się następująco:
- w szczycie: 80 x 98,31 = 7 864,90 zł
- poza szczytem: 20 x 49,73 = 994,60 zł
- razem koszt składnika zmiennego opłaty sieciowej: 8 859,50 zł
Zmiana taryfy biorąc pod uwagę wyłącznie koszt składnika zmiennego opłaty sieciowej jest w tym przypadku nieopłacalna. Załóżmy jednak odwrotne proporcje – przedsiębiorca pobiera w szczycie 20 MWh, a poza szczytem 80 MWh. W tej sytuacji koszt składnika zmiennego opłaty sieciowej wyniesie 5944,60 zł, co w porównaniu z taryfą B21 daje oszczędność niemal 900 zł.
