Gaz – grupa taryfowa W-3

Wszyscy odbiorcy gazu, którzy rozliczają się ze sprzedawcą w ramach grup taryfowych, zaliczani są do jednej z nich na podstawie ilości zużytego paliwa gazowego w ciągu 12 miesięcy poprzedzających ustalenie przynależności do grupy taryfowej. Oczywiście dla nowych odbiorców jest to niemożliwe, dlatego ci są kwalifikowani do odpowiedniej grupy na podstawie deklaracji, w której oświadczają, jakie będzie przewidywane przez nich roczne zużycie gazu. Po upływie 12 miesięcy pozostawiani są w wybranej początkowo grupie taryfowej lub przeniesieni do innej, odpowiadającej faktycznemu zużyciu gazu.

Podobnie jak dla innych grup taryfowych, o przynależności do grupy W-3 przesądza przede wszystkim roczne zużycie gazu.

Taryfa W-3 przeznaczona jest dla odbiorców paliwa gazowego, których roczne zużycie mieści się w granicach 13 350 – 88 900 kWh. Obejmuje ona gospodarstwa domowe, które korzystają zarówno z kuchenek gazowych, jak i gazowych pieców c.o. lub piecyków gazowych wieloczerpalnych.

Sprzedawcy gazu zwykle oferują klientom trzy warianty taryfy W-3:

• W-3.6;
• W-3.9;
• W-3.12T.

Jak interpretować powyższe oznaczenia i który wariant wybrać?

Litera W oznacza rodzaj gazu – w tym wypadku jest to gaz ziemny wysokometanowy. Cyfra 3 oznacza grupę taryfową dla odbiorców o zużyciu rocznym gazu między 13 350, a 88 900 kWh, o mocy umownej nie większej niż 110 kWh/h, pobierających paliwo z dystrybucyjnej sieci gazowej o ciśnieniu do 0,5 MPa włącznie.

Rynek gazu od roku 2007
Po uwolnieniu rynku paliw gazowych w 2007 r., każdy użytkownik może wybrać sprzedawcę paliwa gazowego. Sprzedawcą paliwa jest przedsiębiorstwo, które posiada koncesję na obrót gazem, a jego działalność w uproszczeniu polega na zakupie paliwa gazowego w hurcie i sprzedaży go odbiorcom detalicznym.
Poza sprzedawcą, na rynku obecni są także dystrybutorzy gazu. Dystrybutor to przedsiębiorstwo odpowiedzialne za dostawę gazu odbiorcy oraz infrastrukturę sieci. Dystrybutor przypisany jest do terenu, na którym zlokalizowany jest odbiorca gazu.

Cyfry 6, 9 i 12 oznaczają liczbę odczytów Operatora Systemu Dystrybucyjnego (czyli dostawcy gazu) w roku umownym. Sprzedawca gazu dokonuje odczytu raz w roku.

Warto podkreślić, że powyższe dane zostały zaprezentowane na podstawie taryfy PGNiG, sprzedawcy który obsługuje ponad 80 % rynku w Polsce. Inne taryfy mogą nieznacznie różnić się od oferty PGNiG, dlatego wybierając sprzedawcę zawsze należy przeanalizować taryfę.

Umowa na sprzedaż, dystrybucję i kompleksowa

W związku z możliwością wyboru sprzedawcy gazu, każdy odbiorca może zdecydować się na podpisanie:

• umowy na sprzedaż gazu z dowolnym sprzedawcą;
• umowy na dystrybucję z dystrybutorem obecnym na terenie, na którym znajduje się przyłącze gazowe odbiorcy;
• umowy kompleksowej na sprzedaż i dystrybucję gazu przez podmioty powiązane, sprzedawcę i dostawcę gazu.

Podmioty powiązane to tradycyjni sprzedawcy i dystrybutorzy na danym terenie. Na znacznym obszarze Polski dystrybutorem jest Polska Spółka Gazownictwa, a sprzedawcą – PGNiG Obrót Detaliczny. Obydwie firmy należą do Grupy Kapitałowej Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo.

Opłaty stałe i zmienne

Wysokość opłat dystrybucyjnych stałych i zmiennych w poszczególnych obszarach taryfowych:

• gdański – 32,76 zł/miesiąc; 3,428 gr/kWh (W-3.6)
• gdański – 34,30 zł/miesiąc; 3,428 gr/kWh (W-3.9)
• poznański – 29,63 zł/miesiąc; 3,301 gr/kWh (W-3.6)
• poznański – 30,10 zł/miesiąc; 3,301 gr/kWh (W-3.9)
• tarnowski – 32,85 zł/miesiąc; 2,759 gr/kWh (W-3.6)
• tarnowski – 35,30 zł/miesiąc; 2,759 gr/kWh (W-3.9)
• warszawski – 37,85 zł/miesiąc; 2,351 gr/kWh (W-3.6)
• warszawski – 40,03 zł/miesiąc h; 2,351 gr/kWh (W-3.9)
• wrocławski – 30,84 zł/miesiąc; 3,307 gr/kWh (W-3.6)
• wrocławski – 33,16 zł/miesiąc; 3,307 gr/kWh (W-3.9)
• zabrzański – 22,05 zł/miesiąc; 3,728 gr/kWh (W-3.6)
• zabrzański – 23,95 zł/miesiąc; 3,728 gr/kWh (W-3.9)

Jeśli dotąd nie zmienialiśmy sprzedawcy gazu, korzystamy z umowy kompleksowej. Kiedy przyjrzymy się naszej fakturze, zauważymy, że poza opłatą dystrybucyjną zmienną [zł/kWh] i opłatą dystrybucyjną stałą [zł/m-c], widnieje na niej oczywiście:

• opłata za zużyty gaz [zł/kWh];
• opłata abonamentowa [zł/m-c].

Opłata abonamentowa jest kosztem, który ponosi sprzedawca gazu za obsługę klienta (rozliczenia, faktury). Jeśli skorzystaliśmy z prawa do zmiany sprzedawcy, od przedsiębiorstwa, z którym podpisaliśmy umowę otrzymamy odrębną fakturę uwzględniającą opłatę za zużycie oraz abonamentową.

Opłata dystrybucyjna zmienna jest zależna od ilości zużytego gazu, natomiast opłata dystrybucyjna stała to koszt dystrybutora za utrzymanie infrastruktury. Opłatę dystrybucyjną stałą opłaca się nawet przy zerowym zużyciu gazu. Opłaty dystrybucyjne uiszcza się Operatorowi Systemu Dystrybucyjnego (OSD).