Przed liberalizacją rynku energii i gazu w Polsce, usługa dystrybucji, czyli fizycznej dostawy paliwa gazowego odbiorcy oraz usługa sprzedaży gazu (rozliczenia za zużyte paliwo) świadczona była przez jedną i tę samą firmę. Po uwolnieniu rynku w 2004 r. dla instytucji i przedsiębiorstw, a w 2007 r. dla gospodarstw domowych, każdy odbiorca może podpisać umowę kompleksową z dystrybutorem działającym na terenie, na którym znajduje się punkt odbioru gazu, lub dwie oddzielne umowy: na sprzedaż i dystrybucję.
Liberalizacja rynku gazu – dynamika zmian sprzedawcy. Źródło: URE
Niezależnie od tego, czy odbiorca podpisał umowę kompleksową, czy odrębną na sprzedaż gazu, zgodnie z obowiązującymi od 2018 r. zmianami w ustawie Prawo Energetyczne, muszą znaleźć się w niej odpowiednie zapisy o sprzedaży rezerwowej. Przyczyną wprowadzenia zmian w ustawie była sytuacja rynkowa, która wówczas wystąpiła. W wyniku wzrostu kosztów związanych z zakupem gazu, kilku sprzedawców gazu (zgodnie z informacjami URE, przydział zdolności w 2018 r. został zawieszony wobec 8 spółek obrotu) zaprzestało sprzedaży gazu, stawiając swoich dotychczasowych klientów w dość trudnej sytuacji.
Okazało się, że wobec powstałych problemów, związanych przede wszystkim z kosztami sprzedaży rezerwowej ponoszonymi przez odbiorców, konieczne jest uregulowanie kwestii związanych ze sprzedażą rezerwową. Obecnie każdy odbiorca gazu ma ustawowo zagwarantowaną pewność dostawy, a także jasność, co do ponoszonych kosztów w razie sprzedaży rezerwowej.
Sprzedaż rezerwowa, co do zasady ma zapewnić odbiorcy ciągłość usług w przypadku, kiedy dotychczasowy sprzedawca nie może realizować postanowień umowy. Dzieje się tak np. w sytuacji cofnięcia przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE) koncesji na obrót paliwami gazowymi. Wówczas sprzedawca zobowiązany jest w ciągu 2 dni od powzięcia informacji o zaprzestaniu sprzedaży paliwa, powiadomić o tym fakcie odbiorcę końcowego.
Sprzedaż rezerwowa gazu w 2020 r. – struktura rynku. Źródło: URE.
Odbiorca, w którego umowie widnieje zapis o sprzedaży rezerwowej, automatycznie zaczyna być rozliczany na mocy umowy sprzedaży rezerwowej. Jeśli nie ma takiego zapisu, OSD zawiera w imieniu i na rzecz odbiorcy umowę kompleksową z tzw. sprzedawcą z urzędu. OSD ma obowiązek poinformować odbiorcę o fakcie zawarcia takiej umowy w terminie 5 dni. Sprzedawca z urzędu jest zobowiązany przekazać odbiorcy egzemplarz umowy w terminie 30 dni od przyjęcia oferty przez OSD.
Każdy sprzedawca rezerwowy ma obowiązek zamieszczenia na swojej stronie internetowej informacji o kosztach sprzedaży rezerwowej dla odbiorców końcowych, a w szczególności zobowiązany jest udostępnić:
- wzór umowy sprzedaży rezerwowej lub umowy kompleksowej zawierającej postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej;
- zestawienie aktualnych cen i stawek opłat, warunków ich stosowania i zasad prowadzenia rozliczeń z odbiorcą końcowym dla sprzedaży rezerwowej.
Zobowiązany jest ponadto poinformować odbiorcę końcowego o prawie do wypowiedzenia umowy na sprzedaż rezerwową. Taka umowa może ulec rozwiązaniu w dowolnym terminie na mocy porozumienia stron lub w drodze wypowiedzenia przez odbiorcę z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na ostatni dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło doręczenie oświadczenia o wypowiedzeniu umowy. Odbiorca może wskazać późniejszy termin rozwiązania umowy. Co istotne, odbiorca nie może zostać obciążony przez sprzedawcę rezerwowego kosztami z tytułu wcześniejszego rozwiązania tej umowy np. w przypadku chęci zmiany sprzedawcy.
Są sytuacje losowe, w których nie da się uniknąć choćby krótkotrwałego korzystania z umowy sprzedaży rezerwowej. Znając jednak obowiązujące przepisy i specyfikę umów, można ograniczyć wysokość ponoszonych kosztów. Należy przede wszystkim:
- monitorować umowy terminowe pod kątem zbliżających się dat ich wygaśnięcia. Warto pamiętać, że zarówno zmiana sprzedawcy, jak i podpisanie nowej umowy ze sprzedawcą dotychczasowym, może trwać nawet kilka tygodni;
- znać prawa odbiorcy końcowego sprzedaży rezerwowej – niedotrzymanie któregokolwiek z obowiązków OSD lub sprzedawcy rezerwowego, a także zawarcie w umowie klauzul niedozwolonych, pozwala na zredukowanie kosztów, np. doprowadzając do rozwiązania umowy za porozumieniem stron – oczywiście kwestie te należy poddać pod rozpatrzenie prawnikowi;
- zwrócić uwagę na możliwość zmiany sprzedawcy – w niektórych sytuacjach może okazać się to bardziej opłacalne niż wypowiedzenie umowy sprzedaży rezerwowej.
Z uwagi na różnice cenowe pomiędzy taryfą na gaz (lub ceną umowną) a taryfą rezerwową, warto ustalić w firmie procedury, które zapobiegną zakupowi paliwa gazowego po zawyżonych cenach rezerwowych. Można również skorzystać z oferty Dobry Prąd – w przypadku zawarcia umowy zakupu gazu za naszym pośrednictwem, nasz zespół powiadomi przedsiębiorcę o zbliżającym się terminie zakończenia umowy na paliwo gazowe i konieczności przedsięwzięcia kolejnych kroków.